Coca-Cola en Saint Nick

Santa Claus of Saint Nick heeft net als Sinterklaas een zak vol cadeautjes. Hij glijdt met zijn slee door de lucht van schoorsteen naar schoorsteen. Door de schoorsteen daalt hij naar beneden om de opgehangen sokken van de kinderen te vullen. In Scandinavië is er een soortgelijk persoon: de Joelman. Deze gebruikt ook een slee met rendieren ervoor. Hij brengt vruchtbaarheid en geschenken rond.

Santa Claus is in 1626 in de Verenigde Staten ontstaan toen daar een Nederlands schip aankwam met als boegbeeld ‘Sinter Claes’. Dit omdat omdat Nicolaas de schutspatroon van de zeevaarders is. De opvarenden wilden een kolonie stichtten en deze kolonie werd Nieuw-Amsterdam, het huidige New York. De zeelieden brachten de Nederlandse gebruiken mee en zo werd een gul karakter geïntroduceerd in ‘de nieuwe wereld’.

De Kerstman werd eerst gepresenteerd als een eng persoon, maar gelukkig werd hij in de loop van de tijd steeds vriendelijker. Door Coca-Cola is de Kerstman pas echt veranderd in een lieve en aardige man. Coca-Cola wilde in 1931 het zoete drankje meer aan kinderen verkopen. Vanwege de wet mochten er geen reclamebeelden worden gemaakt met kinderen erin. In opdracht van Coca-Cola heeft Haddon Sundblom een vriendelijke Kerstman gevisualiseerd. Hij tekende een vrolijke man in het bekende helderrode pak en de witte bontkraag.

De acht rendieren van de Kerstman kregen in 1822 allemaal een naam: Blitzen, Comet, Cupid, Dancer, Dasher, Donner, Prancer en Vixen. Bij de rendieren denkt men meteen aan Rudolf the red nosed reindeer van het bekende liedje. Deze Rudolf kwam echter pas in 1939 in beeld. Toen creëerde Robert L. May het negende rendier.