[Commercial Review] Jan Bennink over de nieuwe campagnes van Hornbach, Nespresso en Dela

Hornbach

Drie commercials. En van één kreeg ik tranen in m'n ogen. Ja ook van die van Dela. Maar daar was een andere reden voor.

Nee ik bedoel die parel van Hornbach, gemaakt Door Koen Mortier en het Berlijnse Heimat. Wanneer gaan we in Nederland weer eens zoiets goeds maken jongens en meisjes? Een vader en zoon bouwen een trap. De sfeer is Duits, beklemmend, sinister en bruin met een vleugje The Shining en een snufje Wannsee. Typisch Hornbach. Aarde, Vuur, Water, Boormachines.

Een meesterwerkje vind ik het. Wat laat jij achter… aan je zoon.

Ik voelde een echte traan over mijn wang rollen. Ik heb geen vader meer. En wat had ik graag samen met hem een trap gebouwd. Een laddertje was ook goed geweest.
 

Nespresso

Toen was het tijd voor koffie. Ik ben dol op koffie en koop iedere maand voor zo’n 1500 euro aan gouden, groene en blauwe cupjes van Nespresso Bij m'n volle verstand en wetende dat ik in een kolkende marketingtrap trap. Ik vind het nu eenmaal heerlijke koffie.

De campagne is knap. Met George Clooney - waar sommigen van zeggen dat ie op mij lijkt - als als boegbeeld. Een spannende heer die rustig kwaliteitskoffie drinkt, opgejaagd door vele vrouwen die met hem wel een kopje Ovulatio willen drinken. All good.

Maar deze laatste commercial, daar begrijp ik dan weer geen ene reet van.

Nestlé lijdt helaas, net als Nike aan de ziekte van Heineken. Flikker zoveel mogelijk sterren in je commercial dan wordt ie vanzelf goed.

Begrijpen ze dan niet dat het toevoegen van de ene ster de andere beroemdheid laat verbleken?

Heineken, Nike, Nespresso… domme merken zijn het. En het kost nog sloten geld ook.

Daarbij zuigt het script aan alle kanten… Drie dwaze dagen meisjes die slomo gaan tijdens hun hysterische achtervolging op Matt Damon. Really Nespresso? Dat zuigt net zo hard al koffie met een rietje. Daar ligt vast een dik rapport onder van een duurbetaalde kwaliteitsstrateeg. Ontslaan die man.
 

Dela

Tja en dan Dela. Ik ben een Delaman en vond de vorige campagne erg goed. “Zeg nu wat belangrijk is tegen je geliefden, en wacht niet tot je dood bent.” Dat hadden die jongens van Ogilvy goed begrepen. Maar dan dit idee. Beste Piebe, Lieve Ogilvy…  ik wil helemaal niet dat een uitvaartclub mijn geliefden verwerkt in een schattig nabestaandenfilmpje.

Behalve de gigantische inbreuk op de privacy, vind ik het een eng idee. Ik wil niet dat mijn vrouw en kinderen in verband worden gebracht, al is het by proxy, met vurenhouten kisten en een stukje cake bij de koffie.

Nee ik vond wat nabestaanden betreft, Dela deze keer volledig de plank misslaan. Gelukkig maakte wat nabestaanden betreft, het meesterwerkje van Heimat heel veel goed. 

Jan Bennink is onafhankelijk Campagnemaker & Columnist

nl.linkedin.com/in/janbennink