Bert Habets (RTL) legt Henk Hagoort uit hoe je de Publieke Omroep runt

'Ik kan me de nieuwjaarstoespraak van Henk Hagoort afgelopen januari nog goed herinneren. Een vlammend betoog over het belang van de publieke omroep. Hij sprak over de goede relatie met het publiek in tegenstelling tot de gespannen voet waarop de NPO stond (en nog staat) met politiek Den Haag. De partij die hen levensbedreigende bezuinigingen had opgelegd en die het publiek zijn publiekslievelingen zou ontnemen. Drie uitspraken staan mij vandaag nog helder voor de geest: 

De vijf thema’s waar de publieke omroep zich op zou gaan focussen: journalistiek, Nederlandstalig drama en documentaires, kinderprogramma's, kennis en cultuur en evenementen; 

Dat de publieke omroep zich met één gezicht en onder gezamenlijke vlag aan het publiek zou moeten presenteren;

Er zouden dit jaar beslissende stappen worden gezet.

Met name door punt twee moest Henk nagenoeg onder politie-escorte het pand verlaten. De  vijandigheid vanuit eigen kring was ongekend. Ik had bewondering voor zijn uitgesproken standpunt. Ik geloofde dat er een nieuw tijdperk zou aanbreken waarbij de publieke omroep eindelijk het heft in eigen hand zou nemen en zichzelf zou vernieuwen vanuit hun onbetwiste kracht: maatschappelijke relevantie en vakmanschap. Want dat de publieke omroep van belang is voor ons medialandschap dat staat buiten kijf.

Mijn bewondering is jammer genoeg omgeslagen in stijgende verbazing met vandaag een bitter hoogtepunt. De enige concrete stap die de publieke omroep in negen maanden zet, is die naar het Malieveld in Den Haag. Om te demonstreren. Niet vóór een eigen visie, maar tégen het onrecht dat hen wordt aangedaan.

Ik kan me de laatste keer dat het Malieveld vol stond met demonstrerende Nederlanders niet meer herinneren. In een tijd waarin iedereen, van gezinnen tot MKB-ers en zelfs grote bedrijven, elke euro 1, 2 en zelfs 3 keer moet omdraaien, besluit de publieke omroep om te demonstreren. Is dat een publieke omroep waar mensen zich in moeten herkennen? Nee, dat is een publieke omroep die is verkrampt. Maxim Hartman noemde zijn voormalig werkgever gisteren in RTL Late Night een ziek systeem. Harde woorden, maar helaas wordt het tegendeel tot op heden nog niet bewezen.

Iedereen, ook RTL, pleit voor een sterke publieke omroep. In deze tijd betekent sterk zijn echter ook dat je jezelf niet buiten de realiteit plaatst, maar met opgeheven hoofd aangaat wat onvermijdelijk is. Meer met minder. Dat is een kreet die binnen de gelederen van RTL veelvuldig werd gehoord zo’n vijf jaar geleden toen ons bedrijf er minder rooskleurig voor stond. Er werd gesneden in alle budgetten, met name de programmabudgetten. Wat deden de RTL-ers. Hele afdelingen sloegen de handen ineen om in zogenoemde taskforces te onderzoeken waar we konden bezuinigen. Dat is het ondernemerschap dat ons in een crisis tot onbetwiste marktleider heeft gemaakt.

Ik lees in het NRC van dinsdag 8 oktober dat Den Haag geen visie heeft en dus een commissie moet inschakelen om te adviseren over het lot van de publieke omroep. Henk Hagoort vreesde in januari nog voor de teloorgang van een onafhankelijke publieke omroep en claimde dat Hilversum een Haagse lobby begon te worden. Ik doe een appèl op Henk. Neem je onafhankelijkheid terug, dwing het af en pak de eerste bus terug naar Hilversum om zelf de toekomst van de publieke omroep te bepalen. We gaan vaak automatisch achterin de bus zitten, maar achter het stuur heb je het beste uitzicht en bepaal je zelf waar je naartoe gaat.

En die programma’s die dreigen te sneuvelen? Met de bezuinigingen incluis heeft NPO nog steeds tot bijna drie kwart meer budget dan RTL, dat daarmee vier zenders programmeert. Mocht het toch niet gaan lukken dan nodig ik de NPO bij deze uit om een groot deel van die programma’s bij ons onder dak te brengen. Daar komen we wel uit. Het publiek hoeft echt niets te missen.

Tot zover mijn verbazing. Ik moest even mijn hart luchten en dat heb ik gedaan. Ik wil afsluiten door te zeggen dat ik ontzag heb voor Henk en de taak die voor hem ligt. Die is niet licht. En aan de mensen die vandaag op het Malieveld staan, wil ik zeggen dat het mij spijt dat er banen verloren gaan door de bezuinigingen. Want dat is natuurlijk de echte strop, waar veel meer mensen in Nederland mee te maken hebben. Ik hoop op betere tijden voor iedereen en tot die tijd moeten we allemaal een veertje laten, ons steentje bijdragen en die euro nog maar eens 1, 2, 3 keer omdraaien.'