[column] Hoe voorkom je een burn-out? (2)

Het is opvallend hoe iedereen verschillend reageert op de coronacrisis en de veranderde leefomstandigheden die zij met zich meebrengt. Ik spreek mensen die zich al sinds maart zoveel mogelijk thuis opsluiten, en afzien van ieder live-contact. De crisis hakt er voor hen diep in. Zij leven in een andere wereld dan de mijne; ik houd me zoveel mogelijk aan de regels maar vergeet er wel eens een. Ik probeer zoveel mogelijk mensen in het echt te spreken, en Zoomen te vermijden. De crisis hakt er zodoende voor mij minder diep in.

Waar komt de burn-out vandaan?

We moeten moeite doen ons leven voort te zetten onder moeilijke omstandigheden. Dat kost een hoop extra inzet, en gaat gepaard met spanning en stress.

Bovenop de stress die de aanwezigheid van een mogelijk dodelijke ziekte met zich meebrengt. Houdt dat te lang aan, dan slaat de stress om in een burn-out.

Naast Headhunter ben ik ook Stress/Burn-out/Depressie Coach, en hoor dat mensen in deze tijd gaan twijfelen aan de keuzes die ze maakten in het leven. In een tijd met weinig zekerheden en veranderde routines kan de twijfel aan de meest fundamentele keuzes zomaar toeslaan. En verdwijnt wat je nog had aan vaste grond onder de voeten, zomaar in het niets.

Ben je negatief, somber, en snel geïrriteerd? Stap je moe uit je bed na acht uur slaap? Komt er niets meer uit je handen? Dan is het tijd bij jezelf te rade te gaan of je niet op weg bent naar een burn-out.

Doe normaal!

Het werk is met het thuiswerken volledig in de privésfeer gekomen. Daar is niets op tegen, maar het is goed een zekere routine in te stellen. Dit om te voorkomen dat het werk ongemerkt dag en nacht in je leven is, en je niet meer aan ontspanning toekomt. Sta ongeveer op dezelfde tijd op als vóór Corona kwam. Houd er een normale werkdag op na. Geef jezelf de tijd om af en toe even op te staan, even te rekken en te strekken. Creëer je eigen ‘koffie-apparaat-momentjes’. Mensen die thuis werken hebben de neiging iedere niet-gewerkte tien minuten te compenseren met een half uur extra werk: dat noemen we overcompenseren. Het zet de deur open om iedere werkdag tien uur te werken en dat hoeft niet. Het is prima als je veel wilt werken maar laat het dan een bewuste keuze zijn. Daarom is het goed een aparte werkruimte te hebben, zodat de overgang tussen werk en thuis duidelijk is.

Niet alleen hard werken kan zijn tol eisen. Ook de afstand die we voelen tot ons werk, die nu wel heel tastbaar aanwezig is, leidt tot spanningen. En het einde ervan is nog niet in zicht.

Balans

Met alles wat we doen, geven we energie maar krijgen we het ook weer terug. Als geven en nemen in balans zijn, is er een gezonde situatie. In de huidige situatie is het moeilijk deze balans te houden. We zijn geneigd wat meer te werken dan voorheen. Het blijkt dat de schermtijd van ons allemaal toeneemt. We zitten niet alleen meer op social media, sporten wordt ook nogal eens ingeruild voor Netflix. De sportscholen zijn maar beperkt open en het slechte weer helpt ook niet mee. Kortom, we geven meer dan we terugkrijgen. En die disbalans is ongezond en leidt onherroepelijk naar de spiraal van spanning, stress en burn-out.

Houd contact met de mensen om je heen, als het niet persoonlijk kan, doe het dan met de telefoon of met bijvoorbeeld Zoom of Teams.

Maak een praatje of bespreek wat je in deze tijd dwarszit. Vereenzaam niet.

Nu? Nu!

Als er nou een tijd is waarin het belangrijk is in het ‘nu’ te leven, dan is het deze tijd wel. De toekomst lijkt ongewis, maar het is zeker dat we er maar bar weinig over te zeggen hebben. Probeer dat dan ook maar niet. Focus op het ‘nu’ en laat alle speculaties over de toekomst aan de talkshows.

Werkgevers doen er goed aan de ogen open te houden voor stress onder de medewerkers. Een plotselinge verminderde output, onverwacht gedrag, klachten over vermoeidheid en overgevoeligheid, of onbereikbaarheid zijn allemaal indicatoren dat iemand vast dreigt te lopen.

We doen er allemaal goed aan goed op elkaar te passen. Herken de signalen als het niet goed gaat met iemand en maak dat dan ook bespreekbaar. Dan hoeft niemand achterop te raken.

Deel 1 staat hier