Baby do you wanna brand? Biografie Marcia Barrett over inclusief wereldmerk Boney M.

Boney M. als inclusief wereldmerk. Na het zakelijke jongensboek is de lezersmarkt klaar voor het ondernemende meidenboek.

In navolging van andere bekende consumentenmerken in de afgelopen jaren gebruiken Volkswagen en Tel Aviv niet voor niets hun wereldhit ‘Sunny’ nu ook als muzikale ondersteuning van hun reclamefilms. Muziek en geur zijn effectieve stimulatoren van de diepste herinneringen in ons onbewuste reptielenbrein. In haar biografie op persoonlijke titel beschrijft Barrett de commerciële concurrentiestrijd om de hoogste platenverkoopcijfers tussen de Europese merken ABBA en Boney M. met haar blik van binnenuit de showbusiness. Beide groepen werden bewust gepositioneerd als ‘pop’ voor een zo breed mogelijke doelgroep. Daarom bleef ABBA niet te ‘rock’ en Boney M. niet te ‘disco’ volgens Barrett.

Barrett vertelt een niet alleen spannend maar ook uniek marketingverhaal vanuit het door haar gekozen perspectief van de gekleurde zakenvrouw met een muzikaal talent, een goed uiterlijk, een zakelijk instinct en zowel een drang als een noodzaak tot financiële zelfstandigheid. Naast de ‘gut feeling’ van hun uitvinder en producent speelt ook de zakelijke intuïtie van Barrett een niet onbelangrijke rol in de geslaagde massamarketing van hun wereldmerk. Barrett zag Boney M. niet als zelfverheerlijking of als ego-boost, maar als dagelijks werk dat moest worden gedaan om de rekeningen te betalen. En zij heeft keihard moeten werken aan de opbouw van het merk Boney M., zoveel wordt duidelijk in haar biografie. Het succes is haar niet aan komen waaien.

Haar moeder haalde haar als jong meisje vanuit Jamaica naar de Londense wijk Brixton. Barrett schrijft dat zij niet weet hoe zij ongewenst zwanger is geworden toen zij veertien jaar was. In Londen gaat zij snel daarna aan het werk als freelance typiste omdat zij daar altijd de kost mee kan verdienen en het niet lang uithoudt op steeds hetzelfde kantoor met elke dag dezelfde collega’s.

Haar uiterlijk valt op in Londense clubs en zij wordt geboekt als danseres in Duitse discotheken. Met deze inkomsten kan zij als zelfstandig werkende ondernemer meer geld overmaken naar haar moeder die voor haar zoon gaat zorgen in Londen. Op een gegeven moment grijpt zij een microfoon en gaat ook live zingen terwijl zij danst. Een indrukwekkend bedrag in harde Duitse Marken op haar spaarrekening wordt door haar genoemd. Barrett onderstreept nooit topless daarvoor te hebben gedanst.

In 1974 verzon rocker, kok, Schlagerzanger en beginnend producent Frank Farian vlakbij Frankfurt een dansnummer in zijn studio. Hij hield de tekst simpel -  omdat volgens Barrett zijn Engels niet zo goed is - en haakte in op de opkomende dansvloer rage van dat moment, de bump. Hij zong zelf met een diepe mannenstem ‘Baby do you wanna bump’ en met hoge vrouwenstemmen ‘Ooh-hoo’. Hoezo begon de vocoder-trend in de huidige pop-business met Cher in de jaren ’90?

Farian verzon de merknaam Boney M. voor zijn nieuwe product-marktcombinatie. Als productverpakking plaatste hij een model met een destijds - en nu ook weer - hip afro kapsel op de platenhoes met de Amerikaanse vlag op de achtergrond. De bekende claim ‘Made in Germany’ was juist niet zijn bedoeling. Hij wilde bij voorbaat niet de rest van leven een bekende Duitse Schlagerzanger in eigen land blijven. Farian gokt op de internationale muziekmarkt. Zijn thuismarkt reageert niet maar in buurland Nederland komt zijn single binnen in de hitparade. Het tv-programma Toppop wil Boney M. naar hun studio halen. Maar daar kan hij niet alleen op het podium gaan staan met zijn verschillende stemmen. Hoe dan?

Het jaar daarop wordt via een casting-agente in Duitsland model en danseres Maizie Williams als eerste geboekt als een van de gezichten van zijn nieuwe merk. Daarna volgt de Nederlands-Arubaanse danser/DJ Bobby Farrell waarover Barrett niet geheel onterecht opmerkt dat hij in feite de voorloper is geweest van Michael Jackson wat betreft originele danspassen die in het oog springen op zowel podium als beeldscherm. Tot slot wordt danseres en zangeres Marcia Barrett toegevoegd.

Vanuit haar solocarrière in opbouw wil zangeres Barrett rationeel eigenlijk niet een lid van een popgroep worden waarin zij zelf niet zingt. Maar toch luistert danseres Barrett naar haar commerciële intuïtie die zij heeft getraind als gangmaker - met en zonder microfoon - op menig Duitse dansvloer. Zij weet hoe zij het Duitse uitgaanspubliek kan opzwepen op de dansvloer en op de bühne.

Het kersverse trio playbackt de lage bas- en de hoge kopstemmen van Farian en visualiseert al dansend zijn nieuwe sound naar volle tevredenheid van niet alleen de producer zelf, maar ook het Nederlandse publiek. Voor de kijkbuiskindertjes van dat moment was na ABBA ook Boney M. een redelijk en acceptabel merk-alternatief als vrolijke opvolger van de Fabeltjeskrant maar dan met iets meer pit. Barrett legt ook de aanpak en timing uit om een jongerentrend succesvol te kunnen lanceren als merk voor de massa en omgekeerd. Nederland als perfecte testmarkt en toegangspoort voor Europa: het zat toen blijkbaar in onze genen, niet alleen in Rotterdam en Amsterdam, maar ook in Hilversum.

Kijk hier!

Na deze verkoophit in Nederland wordt op advies van Barrett ook zangeres Liz Mitchell toegevoegd, net als haar ook in Jamaica geboren. Het viertal gaat in een busje toeren langs Duitse discotheken vol met jonge ‘influencers’ voor een budget van een appel en een ei. ‘Daddy Cool’ wordt ingezongen door Farian, Barrett en Mitchell en uitgebracht als single die niet scoort. Er volgt meteen een album dat aanvankelijk ook niets doet.

De nieuwe merknaam Boney M. gaat wel steeds meer rondzingen waardoor de groep wordt uitgenodigd om hun single ‘Daddy Cool’ semi-live te komen vertolken bij Musikladen, het Duitse Toppop. De perfect gecombineerde muzikale en visuele impact van de groep overrompelt het nietsvermoedende aanwezige publiek in de Duitse tv-studio, de eerste nummer 1 is binnen en de rest is popgeschiedenis. Let vooral op de wow-factor onder het Duitse publiek door de perfecte marketingmix op precies het juiste moment.

Kijk hier!

In 1978 overtreffen de verkoopcijfers van Boney M. die van ABBA, belandt de groep niet met een maar met twee nummers in de Engelse top 10 van best verkochte singles allertijden en wordt als eerste Westerse popgroep uitnodigd naar de Sovjet-Unie. Barrett beschrijft het bezoek aan Moskou als Caribische wereldster in de sneeuw en de persoonlijke uitnodiging die de groep kreeg van Koningin Elizabeth als Jamaicaanse vrouw - en dus Brits onderdaan - als de absolute hoogtepunten van haar carrière als zakenvrouw. Haar unieke succesverhaal over haar sociale en economische emancipatie, en wel meer dan 40 jaar geleden, is wat Barrett nu zelf lanceert voor de Engels en Duits lezende consument.

Trots vertelt Barrett te hebben meegewerkt aan het merk Boney M. en daardoor zowel haar moeder als haar zoon als alleenstaande moeder heeft kunnen onderhouden zonder financiële zorgen. Interessant is haar visie vanuit haar persoonlijke ervaringen met een wereldmerk op markten waar je beter weg kunt blijven, ook een boeiende les voor de wereldwijde marketeers. Volgens Barrett besloot hun producer Farian begin 1979 de groep opeens naar de Verenigde Staten te sturen, de enige markt die door hem wel met zijn andere groep Eruption in de Billboard top 10, maar nog niet met zijn paradepaardje Boney M. was veroverd.

De single ‘Hooray Hooray’ was volgens Barrett bedoeld om de verkooprecords van zowel ‘Rivers of Babylon’ als ‘Mary’s Boy Child’ te gaan overtreffen, maar leek geen verstandige strategische zet voor de eerste en dus belangrijke tv-optredens van Boney M. op de Amerikaanse markt. Barrett heeft achteraf gelijk gekregen en heeft daardoor later ook in Florida een huis gekocht juist omdat zij in de Verenigde Staten als enige land ter wereld nooit werd herkend op straat of op het strand.  

In 1981 zingt Barrett ook lead-vocals op de laatste hit van Boney M. in de oorspronkelijke bezetting. ‘We kill the world’ bereikt nr 1 in Zuid-Afrika. Danser Farrell verlaat de groep en wordt vervangen door een zanger die niet kan dansen. Ook op het Afrikaanse continent blijft de groep populair tot ver in de jaren ‘80, mede door hun hits ‘Malaika’ gezongen in het Suaheli en ‘Jambo (Hakuna Matata)’.

Kijk hier!

De groep blijft wereldwijd geld verdienen als een tour-act met een eigen live-band voor de hele familie. Barrett trouwt met een bassist van Eddy Grant en hoopt samen met haar grote liefde en het door haar met Boney M. verdiende geld nog lang en gelukkig te kunnen gaan leven. Maar voor Barrett blijkt de magie van Boney M. geen sprookjesverhaal zonder einde.

De hoogtepunten van haar uiterst geslaagde loopbaan overtreffen de dieptepunten van haar leven na Boney M. helaas niet. In de afgelopen jaren is er vijf keer kanker bij haar vastgesteld en zij is daar ook vijf keer door haar positieve wilskracht en vechtlust van genezen. Samen met haar man Marcus James slaat zij zich door een eindeloze reeks van drama’s heen. Haar medische kosten en het stoppen van de royalties omtrent haar werk voor Boney M. doen haar financieel de das om. Het huis in Florida moet verkocht en ondertussen leent zij geld van haar Amerikaanse tuinman voor de begrafenis van haar moeder.

Nu woont zij al enige tijd in Berlijn en is het tijd voor haar waarheid over Boney M., het nog steeds bekende merk waar momenteel diverse formaties mee rondtoeren over hele wereld. De vele remix-versies van bekende Boney M. hits door de producer Farian en ook zijn Daddy Cool musical keurt zij af als nepnieuws.  

Kijk hier.

Als eind-twintiger was Barrett een trendsetter voor jongere pubermeiden en schoolmeisjes die net als zij uit Jamaica of een van de andere voormalige koloniën naar het Verenigd Koninkrijk kwamen. Haar zeer lange en glinsterende ‘disco-dreads’ werden massaal door hen gekopieerd, vertellen Britse dames van een zekere leeftijd vol trots en bewondering haar al jaren en nog steeds regelmatig. Haar inspirerende voorbeeldfunctie als inclusief icoon in de lifestyle, mode en media van de jaren ’70 geeft deze indrukwekkende Jamaicaans-Engels-Duitse zakenvrouw een persoonlijk houvast om door te gaan met leven, lezingen te geven over muziek als vredestichter en steeds weer de draad op te pakken met optredens overal ter wereld.  

Haar biografie verdient een Nederlandse vertaling, ook omdat het wereldsucces van Boney M. mede door haar is begonnen in ons land, samen met onze landgenoot, wijlen Bobby Farrell. Wellicht zou een van de vele goede doelen in Nederland die geld inzamelen op het gebied van kankeronderzoek hier hun nationale steentje aan kunnen bijdragen? Nederlanders zijn immers gulle gevers aan goede doelen. Is er een Nederlandse uitgeverij die kan helpen? Of maken we er met z’n allen zelf een crowdfounding-actie van?

Powervrouw Barrett zal het goed kunnen gaan doen in de Nederlandse media met haar exclusieve én inclusieve levensverhaal vanuit Jamaica via Engeland naar Duitsland met Nederland als springplank naar de wereldmarkt. Steeds maar blijven leven en werken aan de allerhoogste toppen en in de allerlaagste dalen: Forward. Immer weiter. En door!

Marcia Barrett: 'Hier een warme groet van mij aan alle fans in Nederland en België. Bedankt voor jullie fantastische ondersteuning door alle jaren. Samen met Maizie en Bobby ben ik met Boney M. begonnen in Nederland. Ik hoop dan ook dat jullie genieten van mijn boek!'

Klaus van den Berg
werkzaam in marktonderzoek, strategie & trends voor bedrijven, overheden en goede doelen



Verder lezen:

'Forward. My life with and without Boney M.' – Marcia Barrett (Engelse editie)

'Immer weiter. Mein Leben mit und ohne Boney M.' – Marcia Barrett (Duitse editie)

Meer op Facebook: klik hier