Deel 12 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 11 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 10 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 9 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 8 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 7 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

De grote foodmerken staan onder druk. Of juister, de traditionele fabrieksmerken staan onder druk. Links en rechts worden ze ingehaald door nieuwe niche spelers, die iets te bieden hebben op het gebied van biologische, gezonde, duurzame of verantwoorde voeding.

Deel 6 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 5 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

Deel 4 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

De Shower Cream Milk & Honey van Etos en Albert Heijn lijken verdacht veel op elkaar. De prijs ook: ze kosten allebei 1,79 euro. De oplettende beschouwer zal bemerken dat de eerste ‘met honing- en melkextract’ is en de tweede ‘met honingextract en melkproteïne’.

Deel 3 van de serie op basis van het jaren zestig-speldjesarchief van Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood.

De meeste merken ontwikkelen zich visueel heel geleidelijk. Herkennings- en herinneringswaarde, uniciteit en betekenis moeten behouden blijven. Evolutie is het adagium en niet revolutie.

Opmerkelijk: Albert Heijn en Delhaize verkopen het eerste gezamenlijke, identieke huismerk. Bij wijze van proef wordt de muesli van het eigen merk nu in exact dezelfde verpakking verkocht, met alleen een ander logo.

Edwin Visser, directeur designbureau SoGood, en zijn broer Remco spaarden in hun jeugd merkspeldjes: ‘Begin jaren zestig kon je niet wachten totdat de boodschappen werden gebracht, want daar zaten speldjes bij! Je spaarde, ruilde en vol trots toonde je eenieder je verzameling.’ Deel 1 van de serie op basis van het archief van Visser.

Biologische merken waren tot voor kort alleen bij gespecialiseerde biologische winkels verkrijgbaar, maar veroveren nu menig schap in de reguliere supermarkt. Soms gericht op één categorie, maar ze duiken ook op in verschillende vakken. Bekende merken reageren door een biologische variant te introduceren van hun standaardproduct. Meestal met dezelfde merkuitstraling, die wellicht het hele idee van biologisch tegenspreekt. Of ze schuren ertegenaan door hun producten gezonder te maken met dito uitstraling, bijvoorbeeld door het verlagen van de gehaltes van ‘schadelijke’ stoffen, of dit nu zout, suiker, slechte vetten of onnodige toevoegingen zijn. Genoeg redenen om eens te kijken wat er internationaal gebeurt op het terrein van biologische packaging designtrends. Deze week deel 2.

Biologische merken waren tot voor kort alleen bij gespecialiseerde biologische winkels verkrijgbaar, maar veroveren nu menig schap in de reguliere supermarkt. Soms gericht op één categorie, maar ze duiken ook op in verschillende vakken. Bekende merken reageren door een biologische variant te introduceren van hun standaardproduct. Meestal met dezelfde merkuitstraling, die wellicht het hele idee van biologisch tegenspreekt. Of ze schuren ertegenaan door hun producten gezonder te maken met dito uitstraling, bijvoorbeeld door het verlagen van de gehaltes van ‘schadelijke’ stoffen, of dit nu zout, suiker, slechte vetten of onnodige toevoegingen zijn. Genoeg redenen om eens te kijken wat er internationaal gebeurt op het terrein van biologische packaging designtrends.

In 1882 schilderde Édouard Manet ‘Un bar aux Folies Bergère’, tegenwoordig te zien in London. Het schilderij toont de geliefde plek waar de kunstenaar graag met zijn kunstbroeders vertoefde. Achter de bar staat zijn model Suzon, die in zijn studio voor hem poseerde. Zo is ook het stilleven van flessen op de bar op de voorgrond ontstaan. De merken zijn niet meer te herleiden, op eentje na, het biermerk Bass.

Het is altijd goed om benchmarks te hebben, maar je moet ze nooit te letterlijk nemen. Regelmatig staat er in designbriefings dat de opdrachtgever wel iets zou willen hebben als Innocent. Dat moet natuurlijk niet gekopieerd worden, hetgeen overigens onmogelijk is omdat het design en de merknaam tezamen één geheel vormen. Dus gaat het erom te achterhalen wat de opdrachtgever nu precies bedoelt met zo’n referentie. En uiteindelijk beslis je samen een bepaalde kant uit te gaan en vooral je eigen weg te kiezen.

Op het strand van Ipanema lopen de verkopers af en aan hun handeltje te slijten. Ze vallen niemand lastig, maar maken wel luidruchtig gewag van hun aanwezigheid. Sommige etenswaren zijn merkloos en homemade en andere zijn wel vermerkt. De ijsjes van Unilever herken je meteen aan het professionele internationale design van de ‘heartbrand’. In Brazilië worden ze aangeboden onder de merknaam Kibon.

Vlees in blik heeft negatieve associaties - smakeloos, ouderwets, goedkoop - maar er zijn altijd ondernemers die er een andere draai aan weten te geven.

Veel merken hebben een ‘brand character’, die al dan niet een onderdeel is van het logo. Een van de oudste voorbeelden is de bekende Bibendum van Michelin. Hij zag voor het eerst in 1898 het daglicht op een reclameposter. Pas ruim twintig jaar later werd hij onderdeel van het logo.

Het tonen van productfotografie als het product zelf al zichtbaar is in een verpakking gaat meestal fout. Natuurlijk kan het een goed idee zijn om een serveersuggestie af te beelden om de apetite te verhogen en het kan de consument op ideeën brengen wat je zoal met het product kunt doen. Maar het product sec afbeelden als je het al ziet door een venster of door het glas, gaat eigenlijk altijd mis. Want als de foto minder smakelijk is dan het product voegt het niets toe en als het beter toont dan het product, haalt dit het zichtbare product omlaag. In beide gevallen gaat ‘dubbel op is eens zo dik’ niet op, maar doet het afbreuk aan merk en product.

Scandinavië wordt geassocieerd met ongerepte natuur en zuivere lucht. Scandinavisch design heeft een traditie van puurheid, less is more. Met eenvoud wordt de essentie geraakt. Dat principe vindt meer en meer zijn weg naar packaging design.

Less is more? Op dit moment zien we veel gedecoreerde verpakkingen, waarbij dit beroemde adagium van Mies van der Rohe helemaal overboord wordt gezet. Het zijn juist rijke verpakkingen die vol zitten met gedetailleerde patronen, al dan niet helemaal rondom.

Merken hoeven tegenwoordig niet altijd degelijk te zijn om toch serieus genomen te worden. Door ludiek te zijn en je zo te onderscheiden wordt je tegenwoordig als alternatief overwogen. Ook dan kun je betrouwbaar zijn. Het is nu juist een ontwerptrend in verpakkingsland om ludiek te zijn. Daardoor val je direct op, ga je een relatie aan met de consument en tovert een glimlach op het gezicht.

Op een congres kreeg elke deelnemer een Coca-Cola-flesje met zijn of haar volledige naam (zie hierboven). Dat is toch wel de ultieme limited edition van een fast mover. Nieuwe en flexibele productiemogelijkheden maken dit mogelijk. Op zich is actualisering, het tijdelijk aanpassen van een verpakking, niets nieuws. Maar in toenemende mate wordt de verpakking tegenwoordig gebruikt als actueel communicatiemiddel, dus met een tijdelijk karakter. Die actualisering kan verschillende doelen dienen, zoals het bevestigen van de vitaliteit van het merk naar huidige gebruikers, het binden van die consument, het verrijken van de merkwaarden, het aanspreken van nieuwe consumenten en in alle gevallen meestal het genereren van extra omzet.

In 1911 kwam de firma Beiersdorf met een nieuwe stabiele zalf op basis van water en olie die de basis vormde van het merk Nivea. Al is 1925 werd deze gepresenteerd in het bekende blauwe blikje. Ondanks de stapsgewijze veranderingen is het in de loop der jaren altijd herkenbaar gebleven en uitgegroeid tot een icoon.

U herkent het wel, dat bij een briefing gevraagd wordt om naast de geformuleerde opdracht ook nog wat ideeën te presenteren ‘out of the box’. Of nog erger, er wordt een pitch uitgeschreven onder meerdere bureaus met de vraag om vooral alleen ‘out of the box’ oplossingen te ontwikkelen om de opdrachtgever te verrassen. Het moet maar eens gezegd: het stellen van een dergelijke vraag is een brevet van onvermogen.

De verpakkingsloze supermarkt krijgt aandacht. In Duitsland heb je al de keten Original Unverpackt en in Nederland komt binnenkort het initiatief Bag & Buy. Wat betekent dat voor de verpakkingen? Als je de eerste presentaties ziet, dan is het niet echt aantrekkelijk. Grote hoeveelheden voedsel in zogenaamde bulk bins en silo’s zien er niet appetijtelijk uit. Inmiddels zijn we gewend aan het schepsnoep van Jamin, maar dan weet je dat het van een specialist is. Maar in een supermarkt waar alle producten op die manier worden aangeboden?

De Hero-logoboom komt wel erg vol te hangen, blogt Edwin Visser, directeur van designbureau SoGood. Twee jaar geleden werd de 'fruitsticker' met het logo geïntroduceerd, vorig jaar veranderde kindervoedingmerk Friso in Hero Baby en nu komt er, voor de introductie van vriesverse babyhapjes, alweer een nieuw Hero Baby-logo. Welk van de drie is nu de echte Hero?

Voor zowel ontwerpers als opdrachtgevers vormt de website van The Dieline een bijna onuitputtelijke bron van inspiratie. Dagelijks verschijnen hier nieuwe ontwerpen uit vele landen en van de beste bureaus. The Dieline plaatst niet zomaar alles, dus je kan stellen dat als werk daar verschijnt het al als vanzelf een bepaalde kwaliteitsgarantie meekrijgt. Jaarlijks zijn er The Dieline Awards, waarvan recentelijk de zesde editie is verschenen.

In zijn vorige blog besteedde Edwin Visser, directeur van designbureau SOGOOD, aandacht aan vier mogelijke toekomstscenario's voor packaging design. Welke verpakkingsoplossingen passen daar nu bij? Op dit moment wordt nader onderzocht wat relevant en haalbaar is per scenario, maar hierbij alvast een overzicht van 15 verschillende (proto)type oplossingen.

Vele lijstjes over trends met betrekking tot packaging design circuleren. Ondanks de goede bedoelingen gaat het vaak niet verder dan suggesties over stijl, kleurgebruik en typografie voor het komende jaar. Interessanter is het wellicht om wat verder en fundamenteler te kijken. Waar gaat de toekomst naar toe, wat zal dan de rol van verpakking zijn en hoe zal deze veranderen? Op basis van onderzoek zijn verschillende toekomstscenario’s te schetsen voor verpakkingsdesign.

De trend van authenticiteit staat wederom bovenaan menig lijstje als het gaat over trends in 2015 voor merken en design. Maar als een trend al 15 jaar duurt moeten we constateren dat het om een algemene ontwikkeling gaat. Authentiek zijn betekent niets meer en niets minder dan echt zijn, een eigen karakter hebben.

Natuurlijk is het 30-jarige bestaan van MarketingTribune een mooi moment om eens stil te staan bij de ontwikkelingen in het vak. Wat is er in die jaren veranderd en waar gaat het vak naar toe? Dat levert ongetwijfeld mooie lijstjes op. Maar het is wellicht een beter moment om af te vragen wat onveranderbaar is? Want dat gaat tot de kern.

In 1964 exposeerde Andy Warhol voor het eerst de beroemd geworden Brillo dozen. Met de pop art werd het alledaagse tot kunst verheven. Nu ruim 50 jaar geleden zijn we gewend aan al die beelden. Logo’s en andere commerciële grafische elementen duiken regelmatig op in kunstwerken. Maar de fysieke verpakkingsvormen zien we minder.

Het uitbrengen van limited editions is inmiddels gemeengoed geworden. Vroeger was het heel bijzonder, maar tegenwoordig volgt de ene na de andere elkaar op. Ongetwijfeld mede veroorzaakt door flexibelere productiemethodes. Vooral in het drankensegment, van alledaagse frisdranken tot exclusieve champagnes, zien vele speciale uitgaven het daglicht.

Natuurlijk is het dertigjarige bestaan van Marketing Tribune een mooi moment om eens stil te staan bij de ontwikkelingen in het vak. Wat is er in die 30 jaar veranderd en waar gaat het vak naar toe? Dat levert ongetwijfeld mooie lijstjes op. Maar het is wellicht een beter moment om af te vragen wat onveranderbaar is? Want dat gaat tot de kern!

Een ‘one of a kind’-merk is het summum van duidelijkheid. Heineken is pils en pils is Heineken. Maar in een tijd dat assortimenten uitdijen worden er gecompliceerdere merkmodellen gebruikt. De endorsementstrategie is gemeengoed geworden om nieuwe proposities te kunnen introduceren met de garantie van een ouder, vertrouwd en bekend merk. Het wordt ingewikkelder als een merk met een endorsement zelf weer als endorsement gaat fungeren, waardoor een drietrapsraket ontstaat...

Het is altijd gissen hoe een bepaalde verpakking die je ergens op de schappen tegenkomt werkelijk tot stand is gekomen. Maar je kan je er wel iets bij voorstellen hoe dat ongeveer gegaan zou zijn.

Bij het opzetten of wijzigen van een merkportfolio zijn er verschillende strategieën mogelijk. Eén van de mogelijke scenario’s is wat in de literatuur aangeduid wordt met de ‘Branded House’ strategie.

Uit wereldwijd onderzoek blijkt volgens Unilever dat geur een van de belangrijkste attributen is in de wasmiddelencategorie. Dat het schoon wast geloven wij inmiddels wel, maar lekkere en verrassende geuren worden steeds vaker een aankoopcriterium. En zo wordt Robijn inmiddels gewaardeerd als geur- en verzorgingsmerk. Binnen het babysegment is Zwitsal al jarenlang onbetwist marktleider en de geur is herkenbaar en geliefd. Nu introduceert Robijn producten met de geur van Zwitsal en dat ziet er zo uit: