[column] In memoriam: dag bijzondere Jacob

Het woord 'vriend' houd ik tussen aanhalingstekens daar alles rond deze bijzondere figuur ademde dat het aangaan van echte vriendschappen in het leven het tempo waarmee hij het leven verkoos te leven zou bemoeilijken. Daarnaast leefde Jacob overigens vele levens in wisselende ambiances.

In mijn begintijd als business consultant was hij mij begin jaren ’90 getipt als ‘de’ ondernemer met een prachtig verhaal. Mijn opdrachtgever was de Japanse gigant Canon die een reeks retailshops (als eigen ondernemers onder hun vlag) wilde uitrollen. Budget was geen probleem en Japanners hechten aan plurale representatie vanuit hun adviseurs. Ik begreep de hint en zocht back-up.

Mijn plaatstgenoot Wim van der Ster (toen hoogleraar distributiekunde aan Nyenrode Business University) deed het ‘saaie’ techniekdeel over de winkelinrichting en de marketing P’s. Jacob was daarentegen bereid zijn licht te werpen over het type hout waaruit de ondernemer gesneden diende te zijn met zichzelf als lichtend voorbeeld. Dit leidde ertoe dat na enige sessies de ceo van Canon Corp. – Ryuzaburo Kaku – naar Nederland afreisde om persoonlijk met mijn co-docent ‘Jaap Dekker’ kennis te maken. De ceo was zeer onder de indruk.

Jacob, de tandarts uit Oterleek aan wie het werken op de vierkante centimeter uiteindelijk niet besteed bleek en het roer compleet omgooide. Hij had in de tachtiger jaren reeds vele ketens uit de grond gestampt: One Hour Super Photo, Kwikfit, Budget rent a Car (dat hij verkocht aan de Zwitserse bank UBS AG te Zürich) voor iets meer dan 100 miljoen en tal van andere onroerendgoed projecten waarin hij zich esthetisch kon uitleven.

Zijn bevlogenheid kende letterlijk geen grenzen. Hij kon soms maanden onbereikbaar zijn omdat hij ‘met iets bezig’ was en niet eerder naar buiten wilde treden tot het een zichtbaar succes had. Landelijke bekendheid verwierf Jacob in 1999, toen hij op Curaçao meehielp de wijk Otrabanda te renoveren, onderdeel van de historische binnenstad. Hij bouwde middenin de verpauperde wijk een vijfsterrenhotel. Hij stak er 60 miljoen euro in. Voor de verbouwing huurde hij rondhangende verslaafden in.

Op het eiland toonde hij mijn zijn Slavernijmuseum als onderdeel van de wijk. Uniek in de wereld! Ik bezat toen een conferentie hotel in Gambia en bekwaamde me in het Mandinka (de taal van Kunta Kinte) en participeerde in het ‘Roots’- festival waarbij (gesettelde) Afro-Amerikanen op zoek gingen naar hun verleden in Gambia en omstreken. Jacob wist deze trek in mij bijzonder te waarderen en het contact verinnigde wederom.

Ook bleken we tal van gemeenschappelijke vrienden te hebben en besloten elkaar niet meer los te laten. Hij begon de pen te roeren en ik was tevens bezig met mijn eerste boeken. Als weldoener was hij populair onder een groot deel van de lokale bevolking op Curaçao. Echter ... Als columnist van een lokale krant roerde hij zich heftig over de corruptie en het nepotisme onder de eilandbestuurders, en het onbegrip in Nederland voor wat er in dat deel van het Koninkrijk speelde. Dit leidde er in 2006 zelfs toe dat Antilliaanse regerings- en oppositiepartijen opriepen tot een boycot van de miljonair en hun weldoener (!?).

Tien jaar geleden moest hij het daar voor gezien houden en vertrok naar Miami. ‘Er heerste fascisme op het eiland’ zei hij. Hij blogde vrijwel dagelijks. Over alles wat rot was aan de politiek. We konden per pen soms uren op elkaar reageren en het publiek smulde in den breedte mee. Dan meldde hij weer een volgende behandeling te moeten ondergaan voor de kanker die hem sinds de midden jaren ’70 op de hielen zat en was weer maanden uit de lucht. Geen vrouw, noch kinderen ... Hij streed die strijd alleen.

Wat hem dreef? ‘Fully living’ om te kijken wat er in het leven zat denk ik. Ook om dit aan anderen te tonen. Allang niet meer voor geld (waarmee hij dingen neerzette om dit met anderen te delen). Een geslaagd leven? Ja, vele zelfs. Altijd in opbouw. Negatieve krachten verfoeide hij getuige zijn commentaar aan Het Parool: 'Scheldpartijen op radio en televisie. Ze willen alles in brand steken wat met kunst en intellect te maken heeft.' Hij kwam zelfs op een dodenlijst ...

Zondag jongst leden overleed hij in Florida, zijn woonplaats, op 71-jarige leeftijd. Rust zacht mijn vriend.

Jack Alderliefste
sociaal psycholoog, coach, bedrijfskundige, consultant communicatie en managementvaardigheden
Thans docent Maatschappijleer

 

afbeelding boven: olieverfportret JGD