[column] Hoeveel ruis zit er op jouw lijn?

Het is belangrijk dat je je propositie daarop aanpast. Deze quote komt uit een artikel op MT.nl over veranderende marketing. Net als de volgende passage: ‘Vertrouwen is extreem belangrijk, zeker in deze tijden van onzekerheid. Zorg er daarom voor dat jouw boodschap van A tot Z duidelijk is. Wees niet te vaag in je omschrijvingen, maar maak je aanbod zo concreet mogelijk. Kort en bondig, met weinig ruis op de lijn. Twijfels over je boodschap leiden steevast tot een forse daling van je conversiepercentage.’ Aandacht is schaars en kostbaar. De waarde van aandacht is nooit zo hoog geweest. En die waarde zal alleen maar stijgen. Dat houdt ook in dat impact nodig is. Zonder impact is een beeld, video of verhaal waardeloos. Steve Jobs zei ooit: ‘Ik wil alleen maar iets waar mensen voor stilstaan.’ Mensen zetten hun hersenen soms in coma-stand. Om die comateuze toestand te doorbreken moet je impact hebben. Makkelijk is dat niet. Ik citeer de Volkskrant: ‘Overal ter wereld duiken ze op: ‘Instagrammusea’ met ruimten om selfies in te maken zonder werk van kunstenaars. Heeft dat iets met kunst te maken? Of is er geen verschil? Zweven in het zwembad van Leandro Erlich, lopen door een zaal volgepropt met blauwe ballonnen of poseren in de spiegelkamer van Yayoi Kusama.’

‘Het zijn niet alleen de Instagrammusea die uitnodigen om je smartphone tevoorschijn te halen. Steeds vaker komen foto’s van visueel aantrekkelijke tentoonstellingen terecht op social media. Een aantal musea springt hier op in met Instagrammable exposities. En ook wat marketing betreft is sharing caring. Naast musea met fotografisch aantrekkelijke werken van kunstenaars, die je ook mag vastleggen op een selfie, duiken ook steeds meer musea op waarbij het maken van foto's zelf centraal staat. Het Museum of Ice Cream in New York opende in 2016 en heeft nu ook een vaste locatie in San Francisco. Het heeft een cultstatus bereikt op Instagram. Wat je er kunt verwachten? Een greep uit de installaties: Sprinkle Pool, Gummy Garden, Cherry On Top en Rainbow. Voor 38 dollar krijg je zestig minuten om rond te banjeren, en foto's te schieten natuurlijk. In het Amerikaanse Glendale, nabij Los Angeles, is een waar Museum of Selfies gevestigd. Je kunt in het interactieve museum niet alleen selfies maken in bijzondere ruimtes als de slaapkamer van Vincent van Gogh, het gaat ook over selfies zelf: de geschiedenis, kunst en het culturele fenomeen.’ (Bron: avrotros.nl).

Het gedrag van bezoekers in de musea beperkt zich natuurlijk niet tot de museumzalen. Fotografie en smartphones maken deel uit van een veel grotere maatschappelijke wending. Dat willen tegengaan als museum is naar mijn mening niet alleen vechten tegen de bierkaai, maar ook behoudend en ouderwets. Een museum zou moeten meegroeien met zijn tijd, luisteren naar wat het publiek wil en hoe het zijn informatie wil ontvangen en verwerken. In plaats van het fotograferen op zaal tegengaan, zou ik liever alle energie stoppen in het bevorderen van een inspirerend museumbezoek. Als foto’s in het (externe) geheugen daarbij kunnen helpen: graag! Maar bedenk daarbij één ding, zoals valt te lezen in een artikel in het Parool uit 2016: ‘Als je met een camera een kunstwerk fotografeert, dan vertrouw je er onbewust op dat het in je brein wordt geregeld. Je hersenen nemen het beeld op een andere op door te vertrouwen op de camera. Dat is interessant.’ Want hoe kijk je tegenwoordig naar reclame op je scherm, op straat of in of op andere media? De wetenschap dat je kunt terugzoeken is uiterst belangrijk, en dat werkt goed als er niet teveel ruis op de lijn zit. Anders is het verspilling, want de doelgroep zal er geen moment aandacht voor hebben.