[column] Time for change

Uitspraken als 'ik zie je niet als een donker persoon', heb ik eveneens veelvuldig gehoord. En hoe goed bedoeld deze uitspraken ook zijn (dat geloof ik overigens oprecht), ze schuren behoorlijk. Want het suggereert dat ik klaarblijkelijk niet pas binnen het stevig voorgeprogrammeerde beeld van hoe men een donker persoon dan wél ziet.

Want (surprise!) ik ben wél donker. En natuurlijk zie je dat. Maar omdat ik ogenschijnlijk moeiteloos opga binnen de zogenaamde ‘blanke norm’, word ik kennelijk niet als zodanig ervaren.

Toen ik pas in het dorp kwam wonen, ging ik met mijn toenmalige buurman een biertje drinken in de plaatselijke kroeg. Ik was nieuw en men kende me niet. Letterlijk de eerste keer dat we daar aan de bar zaten, kwam een dame naast me zitten en vroeg zich af waar het asielzoekerscentrum was. Ongelogen.

Een andere keer kwam ik binnen en voelde de ogen van de mannen aan de bar heel ongemakkelijk prikken. Een van de mannen kende ik uit de straat en fluisterde net iets te hard tegen zijn maten: '… nee, hij is wel een goede neger.' En hun blik wendde zich van mij af. Ongelogen.

'Jij zult vast niet echt te maken gehad hebben met racisme, toch?'

Ik zal jullie niet verder vermoeien met alle keren in mijn leven dat:

- ik zonder enige reden van de snelweg word gehaald voor een ‘routinecontrole’…. 'Mooie auto heeft u meneer. Is die van u?';
- een verkoper me waarschuwt dat hetgeen ik op het oog heb best erg duur is en of ik me dat wel besef;
- bij het instappen in de lift de reeds aanwezige dame net even te opzichtig haar tasje steviger vasthoudt en een zenuwachtig stapje naar achteren zet;
- bij een conflictje uitgescholden ben voor vuile k*nk*r neger (of een andere ziekte of krachtterm in combinatie met een verwijzing naar mijn huidskleur);
- tijdens het Sinterklaasfeest ik als kind én volwassene voor 'de grap' zwarte Piet ben genoemd;
- bij een nieuwe zakelijke kennismaking men niet verwacht dat ik de baas van het bedrijf ben, maar er -als vanzelfsprekend- vanuit ging dat mijn (blanke) collega dat is…

Mijn moeder maakte me er al op jonge leeftijd van bewust dat om succesvol te zijn in dit land ik drie keer zo hard mijn best moet doen. Want de kansen zijn nou eenmaal niet voor iedereen gelijk. Ik heb dat altijd goed in mijn oren geknoopt. En dat heeft me weerbaar gemaakt.

De trieste politiemoord op George Floyd is de vonk die de wereld in brand heeft gezet. Is de druppel die de diepe, hele diepe racisme-emmer heeft doen overlopen. De massale protestbijeenkomsten zeggen genoeg. Het debat gaat helaas vooral over Femke Halsema en het schenden van de 1,5 meterregel. En onvoldoende over de reden wáárom er zoveel mensen op de demonstratie af zijn gekomen. Want elk weldenkend mens, ongeacht kleur, geaardheid en afkomst zegt 'genoeg is genoeg'.

Time for change.

Brian Hirman
oprichter en md van GUC Agency