Wie durft er nog groot te denken?

Als je als bureau bij opdrachtgevers binnen stapt, dagelijks spart met marketeers en communicatiespecialisten, valt vooral de hang naar vernieuwing op. Men wil buiten de gebaande paden treden. Niet zo vreemd. De afgelopen pakweg 5 jaar zijn veel nieuwe merken groot geworden. De één nog inspirerender en succesvoller dan de ander. Online en op elk marketingevent worden die, soms vermeende, successen uitvergroot. Tel daar 101 nieuwe, spannende technologische ontwikkelingen bij op en dáár is de vernieuwingsdrang onder marketeers. Terecht, daarvoor ben je in dit vak gestapt.

Vernieuwingsdrang en twijfel
Die vernieuwingsdrang openbaart zich in inspirerende gesprekken aan tafel, doorgaans ook in ambitieuze plannen, veel betrokkenheid en, als het bureau z’n werk goed doet, in creatieve en slimme voorstellen. So far, so good, maar dan… Eenmaal aan de vooravond van ‘het gezamenlijk veroveren van de wereld’ slaat niet zelden de twijfel binnen de organisatie toe. Over het ambitieuze project, het uitgekiende plan en de met applaus ontvangen creatieve aanpak moet nog eens twee keer worden nagedacht…  Interessante psychologie: waarom verandert ‘groot en meeslepend’ zo snel in ‘klein en zo is het toch ook goed’? Oftewel: van de keuze voor een opvallende sportauto naar een keurige middenklasser of praktische occasion in amper 2 weken.

Onderzoek Berenschot
Het onderzoek Strategietrends 2016 geeft hierop wellicht antwoord. Berenschot doet al bijna 10 jaar onderzoek naar de agenda van de boardroom. Wat je ziet, is dat risico mijden gemeengoed wordt. De wil om te winnen maakt langzamerhand plaats voor de angst om te verliezen, zo lijkt het. Het meest recente onderzoek onder ruim 500 ondernemers, bestuurders en topmanagers laat zien dat - naast behoud van Reputatie & Imago - ook Risicomanagement de top 3 is binnengeslopen. Ondernemend Nederland snijdt zich niet graag in de vingers.  

Geen garantie
Recent woonde ik een brainstorm van reclamebureaus bij. Daar werd verteld dat een opdrachtgever de wens had uitgesproken het merk ‘oorspronkelijk, vernieuwend en onderscheidend’ in de markt zetten. Maarrr, zo werd daar aan toegevoegd: wél met de garantie dat het ook echt ging werken. Als je zoekt naar nieuwe wegen, kun je geen geasfalteerd pad verwachten. Waar de vele start-ups als vanzelf hun nek uitsteken, zoekt de gevestigde orde naar 100% zekerheid en succesgarantie. Is het inderdaad de angst je nek uit te steken of toch geld of gebrek aan geloof en overtuiging? Ik ben benieuwd hoe anderen dit zien. Ik hoor het graag!