Halalisering: steeds meer niet-moslims eten halal

Nog interessanter is dat de top-5 wereldwijde exporteurs van halal voeding (vooral vlees) allemaal niet-moslimlanden zijn. Amerika, Brazilië, Nederland, Duitsland en Australië. Ja, u leest het goed: Nederland zit in de top-3. Kennelijk doen we iets goeds op het gebied van halal voeding. Overigens wordt de top-10 gecompleteerd met wederom alleen niet-moslimlanden, waarvan zes in totaal allemaal uit de EU.

Over het algemeen is het tot op heden nog bij veel mensen niet geheel duidelijk wat halal is. Halal betekent in het Arabisch simpelweg ‘toegestaan’ en gaat veel verder dan slechts de bereiding en consumptie van voeding. Het heeft betrekking op alles wat een moslim doet. Het tegenovergestelde van halal is haram, oftewel: niet toegestaan. Om te bepalen of iets wel of niet is toegestaan, hoef je niet constant een certificeerder, imam of geleerde te raadplegen. Het overgrote deel van producten, diensten en daden is toegestaan, tenzij er een duidelijk bewijs is dat dit niet zo is.

Wat betreft voeding en met name de slacht, heeft halal niets te maken met alleen het eindproces. Zoals dat bij 'kosher' juist wel het geval is. Bij halal hebben we te maken met een geheel gesloten keten. Zo moet het dier een goed leven hebben, in een veilige, vrije omgeving. De voeding van het dier moet natuurlijk zijn en zelfs de transport moet diervriendelijk zijn. Het eindproces moet zo snel en pijnloos mogelijk zijn en mag niet in bijzijn van andere dieren plaatsvinden. Deze ethische waarden zijn verankerd in de halal-slachtmethodiek.

Precies dat laatste is waar de politiek zich nu mee bemoeit. Die is van mening dat het dier wel pijn lijdt. Daarvoor wordt vaak verwezen naar een studie van de Universiteit Wageningen. Terwijl er weer onderzoeken zijn die dit tegenspreken, zoals het veel eerdere onderzoek van Wilhelm Schulze van de universiteit van Hannover.

Alleen valt er iets op. Bepaalde politieke partijen die bijna geen aandacht kregen op het gebied van dierenwelzijn, zoals de bio-industrie, lukt het kennelijk wél om aandacht te krijgen als het in combinatie gaat met halal voeding. Is het gewoon niet een ordinaire manier om een podium te krijgen voor een partij, door middel van het aanzwengelen van een hot item? Iets wat kennelijk niet lukt bij grotere dierenwelzijnproblemen? Laten we eerlijk zijn: wie er een islamitisch sausje overheen giet, krijgt wel vaak aandacht. Het is vooral een strategische keuze.

Bij een rondvraag van merken die in de halal voeding zitten, wordt een duidelijk trend zichtbaar in consumptie door niet-moslims in Nederland. Overigens wordt dit bevestigd door de universiteit van Wageningen. 'Autochtone Nederlanders waarderen de allochtone winkels steeds meer', schreef Foodmagazine januari 2016. In veel gevallen horen we dat tot wel 50% van de consumenten niet-moslim is. Het valt daardoor niet te rijmen met wat de politiek ons voorkauwt. Is het halalisering of juist halalicious?